Heimasíða Ásgarðs |
||
Færslur: 2009 Nóvember29.11.2009 13:53Að bjarga sé með öllum ráðumEnn er verið að dekra við gibburnar en ég fór að suða í kallinum að ég þyrfti eitthvað til að gefa litlu dömunum smá Bygg frá Svan í Dalsmynni því það ku vera ansi gott í kindur. Skrifað af Ransý 25.11.2009 23:45Allt og ekkert:)Er í bloggstuði aldrei þessu vant. Tók saman ýmislegt sem á daga hefur drifið undanfarið. Drottning Toppu og Askdóttir er seld til Þýskalands. Voffafréttir:) Busla er ekki dauð úr öllum æðum þó hún sé hálfbling,heyrnalaus og gengi við staf ef hún gæti á sínum þremur og hálfa fæti. Eftir smá stund fór ég að kalla þær inn í háttinn en þá voru engir hundar sjáanlegir útí myrkrinu og kuldanum! Alveg sama hvað ég flautaði mig eldrauða í framan og lá við köfnum á köflum! Angandi af þara/fjörulykt og alsæl með lífið. Ég tók stóðið heim í hesthús um daginn og leit yfir hryssurnar og folöldin. En ég er ekki frá því að úthagar sem alla jafna eru í fínu lagi á þessum árstíma séu ansi slappir fóðurlega séð. Mér finnst að hagarnir séu núna í Nóvember svipað næringarsnauðir og þeir eru í Febrúar,Mars. Nú hryssan hefur einnig annað hlutverk en það er að passa folöldin sem voru að koma að norðan en það eru folöldin frá Freyshestum. Við eigum eina dömu af þessu fjórum folöldum undan Lísu Stígsdóttur og Eitils Hugasonar. Hann er gríðarlega stór og verklegur og fádæma rólegur og kurteis þrátt fyrir að hafa ekki verið undir manna höndum áður. Ég á dóttur sem er fádæma dugleg að baka og gera allskonar listaverk í eldhúsinu hjá mér. Versta er að dóttirin nennir ekki í skóla því bækur eru ekki hennar áhugamál og vill hún helst bara framkvæma hlutina en ekki lesa um hvernig best sé að framkvæma þá. Hvað á maður að gera við svona "krakka"til að beina henni áfram svo hún geti fundið (súkkulaði:) farveg fyrir hana og koma henni á rétta braut í hennar hugðarefnum??? Er þetta ekki annars flott hjá stelpunni minni og það í fyrstu tilraun! Skrifað af Ransý 23.11.2009 21:36Elsta íslenska hrossið?Líklega er hún Bleika hennar Kirstenar vinkonu minnar í Þýskalandi elsta íslenska hross í heiminum. Hryssan er jafngömul mér (Ransý:) en við erum báðar fæddar árið 1966 en hún er reyndar cirka 2 mánuðum eldri en ég,fædd í Maí 1966. Hér kemur saga þeirra Kirstenar og Bleiku sem hún sendi mér:
4 Október var hún send með skipi sem flutti hana til Rotterdams í Þýskalandi. Foreldrar mínir keyptu Bleiku handa mér þegar að ég var 6 ára og Bleika var tveggja vetra. Fyrstu 3 árin hennar var hún á beit með kúm útá engi en eftir þessi 3 ár fór ég að fara á bak henni. Bleika var fjórgangshryssa en síðar eftir að hún eltist þá fór hún að sýna skeið. 1982 og 1983 eignaðist hún folöld og voru þau seld til USA og voru þau í Colarado á hestabúgarði og þar eignuðust þau marga afkomendur. Bleika flutti oft með mér og frá 1987-1997 þá bjuggum við á eyjunni Norderney og það var mjög gott fyrir hana. Loftslagið þar er einsog á Íslandi og hún varð aldrei veik þó hún væri altaf úti í rokinu og sjávarseltunni en hún fór oft í sjóinn að baða sig og kæla og naut þess að éta þangið í fjörunni. Fyrir 5 árum síðan keypti ég aðra hryssu gamla handa Bleiku sem félagskap. Öll hrossin á bænum bera mikla virðingu fyrir gömlu minni og víkja úr vegi fyrir henni. Fyrir cirka 5-6 árum fór ég að klippa feldinn á Bleiku því hún er hætt að fara úr feldinum sjálf með góðu móti. Fyrir cirka 2 árum fór ég að taka hana inn á nóttunni ef að ringdi en því er hún ekki hrifin af. Henni líkar betur útiveran og er ekki mikið vön því að standa inní hesthúsum. Síðustu árin hefur henni verið riðið af og til berbakt en síðasti alvöru reiðtúrinn sem ég fór á hana var árið 2002. Hún á marga kílómetra að baki þessi hrausta hryssa. Fyrir örfáum árum fór ég að gefa henni extra mat kvölds og morgna,gulrætur,beets,epli og korn með volgu tei og steinefnum. Hún á ekki lengur gott með að borða hey. Bleika fær að vera laus og frjáls og vera þar sem hún vill utan girðingar á daginn. Hún er einsog hundur og kemur þegar að kallað er á hana og fer ekki langt frá bænum okkar. Þetta er sagan af henni Bleiku sem enn stendur traustum fótum í útlandinu og verður 44 ára gömul næsta vor. Kirsten var hér hjá okkur í haust og kom með nokkrar myndir af henni Bleiku sinni og sagði mér margt skemmtilegt um merina sína. Það tók mig nokkur ha.........!???? Að skilja það að hryssan væri 43 vetra gömul og lenti Kirsten iðulega í því hér í haust að fólk hélt að hún ætti 43 íslenska hesta en ekki 43 vetra hryssu hehehehehe............... Allir misskildu þetta og kannski ekki skrítið! Ég vil taka það fram að hryssunni fylgdu allir pappírar og þeir eru til en einhverstaðar niðurgrafnir í kössum. Mikið væri gaman að vita hverjir eru foreldrar hennar sem gefa svona hrausta og langlífa skepnu af sér. Skrifað af Ransý 21.11.2009 00:19KindastússVið erum búin að vera rosalega dugleg að undirbúa kindurnar fyrir veturinn og ekki má gleyma að kýla í þær fóðri og allskonar gotterýi enda fer að síga að því að þær hitti hann Kát Flankason og annan til sem verður gestur hér og ætlar að reyna að bæta litina hér á bæ. Með réttu áttu þær að vera 10 en við vorum svo óheppin að missa hana Kolu litlu en hún fékk bráðapest skyndilega og okkur að óvörum! Ég hefði samt alveg viljað fá undan henni en hún átti að hitta hrút í fyrsta sinn núna í byrjun desember. Kallinn dreif sig í að smíða svolítið sem frúin var búin að suða og suða í honum að gera. Ég er alltaf að væla um bakið/mjaðmir og burðinn með heyið og það endaði með því að kallinn hentist af stað og smíðaði stórann garða sem tekur eina rúllu takk fyrir! Ekkert mál og kindurnar og ég alveg himilifandi með þetta allt saman. Hermína var fyrst til að vígja græjuna en það þurfti nú ekkert að kalla á hana í matinn. Mér liggur svo ekki mikið á að ég geti ekki beðið því þetta er nú bara hobbý og til að hafa mat til heimilisins og hafa gaman af. Ef ég væri stórbóndi með alvöru fjárbú og þyrfti að stóla á innkomu þá liti þetta allt öðruvísi út. Nú á að rækta liti,góða móður/mjólkur eiginleika og gott geðslag. Skrifað af Ransý 10.11.2009 00:45Fyrsti (stóð) hesturinn minn hann FuniEinu sinni var stelpa sem átti sér þann draum heitastann að eignast hest. Ég hinsvegar eignaðist stóðhest sem minn fyrsta hest. Kannski ekki alveg það skynsamasta fyrir 15 ára gamla stelpu og þarsem folinn bæði beit og sló þá varð þetta aðeins meiri vinna fyrir mann svona óharðnaðann í tamningunum. Nú fyrsta veturinn var hann bundinn á bás og látinn berja stoð þartil hann uppgafst. Nú um vorið fórum við norður í sveitina og þar hélt "tamningin" áfram. Okkur þótti mest gaman þegar að hann prjónaði og lét illa því þannig hlaut það að eiga að vera,minnsta kosti sá maður það í kúrekamyndunum í sjónvarpinu! Einn daginn vorum við einar stelpurnar og prófuðum nýja aðferð og tókst okkur að fá klárinn til að elta ef við vorum með köggla í vasanum. Þá var það bara næsti kafli að demba sér á bak og auðvitað hnakk og beislislaus útí haganum. Klárinn þaut fram og aftur og niður brekku og ég flaug aftur og aftur af honum þartil að folinn fór að fara varlegar niður þessa brekku því hann virtist hafa gaman af þessum leik. Næst var fá bóndann á bænum til að teyma undir mér útá hlaði. Ekki þótti honum nú þetta nógu spennandi og fór að kippa aðeins í folann og vita hvort hann myndi nú ekki hrekkja mig smá hehehehehe........... Ekki var hægt að hafa okkur ríðandi um allar sveitir með kúlurnar dinglandi og allt fullt af fínum stóðhestum með hryssur í grenndinni! Daginn eftir að klárinn var geltur þá var fullorðna fólkið ekki heima og ákvað ég að leggja hnakk á nýgeltann folann og fara ríðandi niður að póstkassa og sækja póstinn á honum. Auðvitað gekk það einsog í lygasögu enda var aumingjans hesturinn slappur eftir geldingna og fór þetta bara fetið. Nú krakkarnir kjöftuðu þessu í fullorðna fólkið og fékk ég svosem ekki miklar skammir EN afturámóti fékk ég leyfi til að halda áfram með "tamningna"á honum eftir vinnu á kvöldin. Ég held að bóndinn hafi verið orðinn svolítið forvitinn að vita hvað ég kæmist upp með á folanum. Fyrst var bara riðið í móum og inná túnum og þegar að klárinn fékk þá flugu í höfuðið að fara að hlaupa með mig þá beindi ég honum í keldur og lét hann hafa fyrir því þar. En það er skemmst frá því að segja að ég reið honum um allar sveitir og fór með strákunum niður að Skinnastöðum í fótbolta við krakkana þar og þeir hjóluðu en ég reið klárnum. Hann beið rólegur á kroppinu á meðan við spiluðum og svo var kapp heim og við Funi unnum alltaf Um haustið fór ég aftur heim á Suðurnesin og klárinn kom svo um áramótin suður. Þessi vetur var hrikalega erfiður því klárinn vildi ekki vera einn í reið eftir að hafa kynnst að fara með öðrum hrossum og ég fékk margar bylturnar. Hann rauk heiftarlega og eitt sinn blindrauk hann og náði ekki beygjunni almennilega á ferðinni og endaði úti stórum skafli og festi þar framfæturnar og flaug í kollhnís með mig og ég spýttist eitthvað útí skalfinn. Ég fékk rosalegt höfuðhögg en missti nú ekki meðvitund (fékk heilahristing) og náði með herkjum að koma klárunum restina að húsinu og inná bás. Restina af vetrinum fór ég með rútu í bæinn og labbaði langar leiðir til að komast á hestbak nærri því 5 daga vikunnar. Þennan vetur gekk ágætlega með klárinn en hann var kargur oft á tíðum og eitt sinn var hann í svo grautfúlu skapi að hann datt með mig í kollhnýs af FETI! Annað skiptið rauk hann niður brekku og ég fór að reyna að tosa og gera eitthvað og þá blindlá hann niður alla brekkuna og ég alveg að skíta á mig af hræðslu! Næsta vetur eftir dvölina í Gusti þá vorum við inná Mánagrund. Eftir einhver ár þá loksins var hann farinn að stillast og á endanum var hann orðinn svo stilltur að slegist var um hann í reiðskólanum hjá Mána. Ég sé ekki eftir öllum okkar byltum,rokum og útundarhoppum því eitt dýrmætt kenndi þessi fyrsti hestur mér og það er hvað ég vil EKKI eiga eða rækta. En ég má heldur ekki kenna honum um þetta allt því ég átti megnið af allri vitleysunni því ekki bað hann um að verða taminn og notaður sem reiðhestur í öll þessi ár. Skrifað af Ransý 05.11.2009 00:02Kátur í myndatökuHingað kom galvösk ung dama sem fékk leyfi til að taka myndir af honum Kát Flankasyni. Kátur varð auðvitað afar kátur í settinu og þá aðalega vegna alls brauðsins sem gaukað var að honum fyrir að standa kyrr á meðan að myndatöku stóð. Hann var okkur og sér til fyrirmyndar enda vel upp alinn hrútur af góðum og stilltum ættum,eina sem vantaði á hann voru litir englavængir Það er af og til sem við erum fengin til að leigja/lána dýr í hin ýmsu verkefni. Bæði Borgarleikhúsið og Þjóðleikhúsið hafa verið með kanínur frá okkur og þarsíðast var hæna í hlutverki hjá Kvikmyndaskóla Íslands. Við höfum bara gaman af þessu og pössum auðvitað vel uppá að dýrin fái alla þá umhriðu og aðbúnað sem þeim hæfir og gott betur á meðan þau eru í verkefnum. Látum fylgja með þeim þeirra rétta fóður o.s.frv. Í öllum tilvikum þegar að dýrin koma til baka þá eru þau orðin mikið tamin og hændari að mannskepnunni en þegar að þau fóru. Skrifað af Ransý 01.11.2009 19:36Heimsókn að GrænhólLong time nó blogg! En hér kemur það loksins og ekki höfum við beint legið í leti en mín kæra vinkona Íris skrapp óvænt í heimsókn til okkar í 5 daga. Við áttum heimboð að Grænhóli til Krissu og fjölskyldu og á endanum fórum við í roki og rigningu austur fyrir fjall og munduðum camerunar innandyra þar. Alltaf gaman þegar að ég,Íris og Valgerður bregðum okkur af bæ kallalausar og þá sko þræðum við sjoppurnar og veitingarhúsin svo enginn verður þar útundan einsog er svo algengt er þegar að kallarnir eru hafðir með. Þegar að við komum í Grænhól beið okkar hlaðborð og svignaði allt undan kræsingum þar. Ekkert smá flott Eplakaka Nú eftir skraf um hross og ættir bæði manna og hrossa yfir kræsingunum fengum við leiðsögn um glæsilegt hesthúsið og reiðhöllina sem er ein sú flottasta og bjartasta sem við höfum séð! Vá....................Hún er draumur hvers ljósmyndara að mynda í henni, þarna er bjart frá lofti og niður í gólf en sérstakur skeljasandur er í gólfi sem gerir alveg ofboðslega mikið fyrir myndatöku þarna inni. Hljómburður er þarna gríðarlega góður og ég efast ekki um að það sé gaman að vinna þarna með hross. Við vorum einsog smástelpur skríkjandi yfir öllum gæðingunum í stíunum en þeir kipptu sér ekki mikið upp við okkur þarna potandi og bendandi í allar áttir. Mauluðu tugguna yfirvegaðir og rólegir undir öllu faxinu og toppunum. Það vantar ekki prúðleikann á þessum bæ. Við klikktum svo út með því að fara á Selfoss að borða á fínum og afskaplega hreinum veitingastað,fengum þar núðlur og allskonar framandi rétti. Man ekki hvað hann heitir því miður annars hefði ég sett inn link á staðinn.Svona hreinum og fínum stöðum á maður að halda á lofti og ekki var verðið neitt til að æsa sig yfir. En takk kærlega fyrir frábærar móttökur í Grænhól og skemmtilega stund með ykkur þar part úr degi. Skrifað af Ransý
|
Um mig Nafn: Ingibjörg Rannveig Ingólfsdóttir (Ransý)Farsími: 869-8192Tölvupóstfang: ransy66@gmail.comAfmælisdagur: 25 JúlíHeimilisfang: ÁsgarðiStaðsetning: 250 GarðiHeimasími: 422-7363Önnur vefsíða: http://www.123.is/kaninur/Um: Ég er með hestabakteríuna ógerlegu einsog svo margir aðrir.Náði mér í bónda og fór að búa með honum Hebba mínum í Ásgarði 1998.Muna að kvitta í gestabókina!Njóttu.Bankanúmer: 0157-05-400339Tenglar
Eldra efni
|
© 2025 123.is | Nýskrá 123.is síðu | Stjórnkerfi 123.is