Freisting,Blær og Stórstjarna að úða í sig töðunni.
Hvað er eiginlega að ske með mig sem hef bloggað reglulega!
Hmmmmm........smá lasin og kannski líka bara búin að vera að ríða út og selja líka hross út.
Og þarmeð að koma peningastreymi inní landið og taka þátt í að rétta við peningamálin hér.
Margt smátt gerir eitt stórt ekki satt.
Talandi um að hér sé allt að stefna í óefni og fullorðið fólk lætur útúr sér allskonar vitleysu í fjölmiðlum!
Ég get bara ekki vorkennt sumu fólki (sumum vorkenni ég þó) en mig rak á rogastanz þegar að kona ein lét það útúr sér að börnin hennar spyrðu hvort þau gætu gert þetta eða hitt þegar að það yrði næst til peningur!!!
Það urraði innra með mér!
Kannski var ég alin upp við fátækt,kannski þótti mér það bara eðlilegt að sjá ekki peninga enda voru peningar ekki aðalumræðuefnið þegar að ég var að alast upp.
Okkur krökkunum komu peningar ekki við!!
Ég man þá tíð þegar að ég var pínkulítil stelpa líklega 5-6 ára gömul og langaði mig í Karamellu sem þá kostuðu einhverja aura og eina góða aðferð kunnum við krakkarnir í mínu hverfi til að komast yfir slíkt góðgæti og það var að þræða stoppustöðvarnar hjá strætó og finna strætómiða því fyrir þá fengum við slikkerí í sjoppunni.
Nú svo var líka hægt að fara í Mjólkurbúðina og sníkja sér Vínarbrauðsenda.
Næst var farið í Apótekið og þar sníktur brotinn Apótekalakkrís.
Nú ef að enn var pláss fyrir meira þá skottuðumst við niður í Dairy Qween og fengum brotin brauðform.
Þarmeð var maður alsæll þann daginn.
Þá var lífið einfaldara og ekki bar maður þær byrðar á öxlunum að hafa áhyggjur af því hvenær næst yrði til peningur.Maður var bara barn og lék sér með það sem til var.
Mér finnst persónulega að maður eigi að vera ánægður með það sem maður á en ekki óánægður með það sem maður á ekki!
Og hana nú!
Að einhverju skemmtilegra elskurnar mínar.
Glói gæðingur er seldur til Hollands.Þrælsætur jarpvindóttur ungur foli með forvitna lund.
Ekki var hún lengi að seljast heldur hún Vala frá Víðihlíð.Ég hafði ekki undan að svara fyrirspurnum og ég sem hélt að það væri að draga saman í hestasölunni sem hefur blómstrað frá því snemma í haust.
Eðja og Perla að kljást.
Veðrið er búið að leika við útiganginn hér,kalt og stillt og hrossin njóta þess að úða í sig tuggunni á milli þess sem þau flatmaga í snjónum eða eru að kljást og treysta vinaböndin sín á milli.
