Nú er þessi höfðingi fallinn 25 vetra gamall 
.
Hann fékk hvíldina sína í októberlok saddur lífdaga en enn í fullu fjöri.
Það er alltaf gaman þegar að maður fær svona grip uppí hendurnar en ég keypti Hrók þegar að hann var 6 mánaða folald.
Fyrir átti ég bróðir hans sammæðra Biskup frá Gíslabæ sem var með betri reiðhestum sem ég hef kynnst um ævina.
Það kom svo í ljós að Hrókur var rólegri týpan en Biskup bróðir sem var alltaf öskuviljugur þó hann tæki ekki í taum.
Hrókur var svona meiri týpa fyrir alla fjöslkylduna,barnið,foreldrana og ömmu og afa.
Hann á afkvæmi víðsvegar um heiminn sem hafa glatt marga og gaman að fá fréttir af þeim reglulega.
Ég mun fá að sjá hans síðustu afkvæmi koma í heiminn í vor.
Það verður skrítið að hafa engan Hrók til að hleypa til meranna í kringum 1 Júni á næsta ári.
Hann var vanur að láta mig vita með hegðun sinni að klukkan hans væri að verða 1 júní og það væri tímabært að opna hliðið niður á bakka þarsem hann eyddi sumrinu með dömunum sínum.
Hann fylgdist grannt með ef hestakerra mætti á hlaðið og vafði sig allan upp því von gæti verið að gestahryssa væri í henni.
Ávallt tók hann vel á móti hryssum í hólfið sama þó bætt væri á hann um mitt sunar.
Svona hestar eru alveg einstakir í lund.
Takk fyrir allt Hrókur minn,hittumst síðar hinumegin við regnbogabrúna
